دوستی بشرط چاقو

بذار بریم سر اصل مطلب. بنظرت انسانها واقعا باهم دوستند؟ منظورم در همه لحظه های زندگیه. یعنی امکان داره که عوض بشن و اون روی سکه رو بهمون نشون بدن؟ از قدیم گفتن هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمیگیره. چقدر با این حرف موافقی؟ اگر موافقی، پس میتونی دوست داشتن رو روی حساب منفعت شخصی در زمان حال بذاری؟ یعنی شخصی که ادعا میکنه دوست داره و ازت خوشش میاد حتما یه منفعتی حتی به اندازه یه دونه ارزن براش داری. حالا این وسط دوست رو میشه به گروههای مختلفی تقسیم بندی کرد. بعضیها که دوست ندارن منتی رو سرشون باشه محبت شمای دوست رو یطوری جبران میکنند. یه عده هم یه تشکر خشک و خالی میکنند و میرن دنبال کارشون و ضرری هم بهت نمیرسونند. وای بروزی که گرفتار کسانی بشی که نمک خوردن و نمکدون شکستند . هر نوع دوستی رو میشه تحمل کرد بجز همین آخریه که الان بهت گفتم. اینجاست که آدم در بهت و حیرت فقط میشینه و تمام محبتهای گذشته رو میاره تو ذهنش و افسوس میخوره. آدمهایی که اینطور گزیده شدند خودشون هم به دسته های مختلفی دارند. یه عده به سوراخ گزیده شده نزدیک نمیشند و یه عده هم سرشون به سنگ نمیخوره و دوباره هوس کوچیک کردن و تحقیر کردن خودشون به سرشون میزنه و نزدیک میشن و اینبار به طرز بدتری از گذشته گزیده میشن چرا که دوست مقابلشون اینبار به شکل یک مزاحم و متخاصم بهشون نگاه میکنه و بهمین خاطر ضربه های سنگین و متعدد وارد میکنند که طرف رو دور کنند. 

باور بفرمایید ذات انسان طوریه که با مفهوم رقابت و مسابقه در این دنیا بیشتر آشناست تا با دوستی و محبت. چه بسیار انسانهایی که خرشون از پل میگذره و دوستان رو فراموش میکنند و کاش فراموش کنند، بدبختی اینه که در حین عبور یه لگد هم میزنن و میرن. در خیلی از محیطها چه فامیلی و چه محیط کاری از این نوع دوستیها زیاده و اتفاقاتی تلخ که در این موارد بین روابط افراد میفته کم نیست. 

اگر معتقدیم که باید برای رضای خدا کار کرد نباید از هیچ ضربه و خیانت و بیمحلی بعد از آن ناراحت شد و اگر قراره توقعی داشته باشیم که من فلان کارو برات کردم و تو هم باید فلان کارو کنی بر میگردیم به خط دوم همین دستنوشته که گفتم هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمیگیره. پس باید دیگه قبول کنین که همه دوستیها بر پایه منفعت شخصیه. ولی درست قضیه از دید من و آنچه حقیقت این دنیاست اینه که باید فاصله رو حفظ کرد با همه، حریم قائل شد و اگر کمکی از دستمان بر بیاید بدون توقع انجام بدیم و در عین حال منتظر وقوع این حالت که ممکنه سرت به همون سنگی بخوره که یه روز به سینه میزدی باشی. حفظ فاصله و پاسداری از شخصیت و کمک به درسترین راه ممکن، بهترین کار از دید خداوند و قانون این کائناته. نظر شما چیست؟

دوستیها رو نمیشه به شرط چاقو امتحان کرد تا اگر خوب بود داشته باشیمش و اگر بد بود بریزیمش دور.